Column: Complimenten omarmen
Met twee dames lopende door de straten van Lissabon, verschijnt er plots een man voor ons. Met een versneld pasje heeft hij ons ingehaald. In hoeverre het ooit kan wennen, waren we deels al gewend aan mannen die ons aanspraken op straat om bijvoorbeeld drugs te verkopen. Maar deze man die maakte er werk van om ons in te halen, hij bleek een volhouder.
Terwijl wij doorlopen met ons gezicht op standje ‘de-groeten-we-zien-je-niet’, volgde hij ons nog een paar stappen en zei: “I saw you two walking, you really have a positive energy around you” en liep terug. Ik keek hem nog even na, lichtelijk in de war. Kwam hij ons geen drugs verkopen? Was het geen viezerd? Had hij niet iemand bij zich die ondertussen onze zakken ging rollen? Kwam hij daadwerkelijk achter ons aan alleen om een compliment te geven…?
Geconfronteerd met mijn wantrouwende gedachten. Na het checken of ik mijn telefoon nog had, wat het geval was, ontstond er ruimte om te beseffen wat deze onbekende man zojuist had gezegd. Hoe mooi is het om te horen dat je positieve energie uitstraalt! Ik glimlachte even van binnen.
Wie weet was hij onder invloed, had hij een weddenschap verloren of was het de gek van de regio. We zullen het nooit weten, dus liet ik het los en genoot ik na van zijn compliment terwijl we verder door de straten van Lissabon liepen.
Boodschap: Omarm een compliment zonder achterdocht. Laten we de kracht van een compliment niet ontkrachten. Dinsdag 1 maart is het complimentendag. Ik vervolg mijn tekst graag met een pleidooi over het belang van complimenten in therapie, maar ik hoop dat dat niet nodig is. Ik hoop je herinnering aan het belang en de waarde van complimenten slechts op te frissen. Welke rol hebben complimenten in jouw sessies?