Uitreiking Klaas van Roozendaalprijs
Dit jaar heeft weer de uitreiking van de Klaas van Roozendaal prijs plaatsgevonden. Een traditie die sinds 2002 plaatsvindt binnen de vereniging.
Een keer per twee jaar worden er drie prijzen uitgereikt aan mensen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de professionalisering van ons vak. Door de beste bachelorscriptie, de beste masterscriptie en door de prijs voor de professional. De beoordeling van hun werk ligt in handen van de Klaas van Roozendaalcommissie bestaande uit Hanneke Potman, Jonas Glas, Nathalie Jans, Sigrid van den Elt en Marco Mulder.
Klaas van Roozendaal (geboren 1922) is voor vele van ons bekend als een van de grondleggers van de psychomotorische therapie. De eerste voorzitter van de NVPMT in 1960 en een van de eerste die bezig was met de verwetenschappelijking van ons vak door een onderzoek te doen naar het bewegen bij psychiatrische patiënten. En nog steeds worden onderdelen van dat onderzoek gebruikt in de huidige pmt. De inhoudelijke ontwikkelingen van het beroep zijn dus onder andere te danken aan Van Roozendaal en de inzet van de prijs die vandaag wordt uitgereikt is dan ook om mensen die een fundamentele wetenschappelijke bijdrage aan het vak hebben gedaan te stimuleren om verder te gaan met hun inzet om het vak naar een hoger plan te tillen.
De prijs bestaat onder meer uit een prent gemaakt door de schoonzoon van Van Roozendaal die door de weduwe van Van Roozendaal, hij overleed in 1996, gevraagd werd een kunstwerk te maken. Een belangrijk element in dit kunstwerk vormt de evenwichtsbalk waarop een patiënte te zien is die haar evenwicht probeert te bewaren. Zij komt op meerdere plekken in het kunstwerk terug. Van Roozendaal zelf is linksboven te zien staande naast een trapezium.
Ook ontvangen de winnaars de beoordeling van hun scriptie, geschreven voor de commissie en een kleine financiële prijs vanuit de NVPMT. En natuurlijk een bos bloemen.
Voor de beste bachelor scriptie waren er vier nominaties ontvangen. De scriptie van Iris Kappert sprong er tussen uit omdat zij naast de hoge kwaliteit, een boeiende thematiek en zorgvuldig schrijfwerk ook implicaties voor de praktijk heeft toegevoegd. Iris Kappert is de winnaar met haar scriptie “En nu de cliënten met een persoonlijkheidsstoornis zelf eens aan het woord”. Ze heeft zeer zorgvuldige interviews gedaan, waarnaast ze ook nog eens ondersteunend literatuur onderzoek heeft gedaan waardoor ze haar scriptie bekrachtigde. Ze heeft er voor gekozen om vaktherapie in zijn breedte mee te nemen en om daarnaast ook nog eens te kiezen voor generieke PMT en niet voor een module. In onderzoek is dit normaal gesproken lastig te beschrijven, omdat de problemen, interventies en duur verschillen. De manier waarop zij dit heeft gedaan is echter zeer zorgvuldig, begrijpelijk en laat ook nog eens de waarde van de psychomotorisch therapeut zien. Namelijk dat de PMT’er ervaringsgericht kan werken omdat het brede kennis heeft vanuit vele methodieken en niet alleen kennis heeft over één module. Ze is met oog voor hoe wetenschap kan bijdragen aan het versterken van PMT én voor de mens achter het probleem op zoek gegaan naar wat cliënten van de behandeling vonden, daarom is haar scriptie een aanrader voor iedere therapeut om te lezen. Het onderzoek bespreekt mooie aanknopingspunten voor de praktijk en doet goede aanbevelingen.
Voor de beste master scriptie waren er 8 nominaties aangeleverd, van de VU en Windesheim. Tamara Bennink stak er voor de jury bovenuit met haar scriptie; “De invloed van Interoceptive awareness en coping vaardigheden op het wel of niet vertonen van agressief gedrag bij volwassenen met een licht verstandelijke beperking”. Een onderzoek dat feilloos aansluit op het proefschrift van Tina Bellermans. Ze maakt in haar scriptie duidelijk het verschil tussen de verschillende vormen van coping en maakt daarbij ook direct de koppeling naar wát van belang is voor een pmt’er. Ook maakt ze van het begin af aan een goed verschil tussen reactieve en proactieve agressie, een belangrijk verschil bij het werken met LVB’ers. Methodisch gezien is deze scriptie van hoog niveau, ze maakt gebruik van zowel verschillen als overeenkomsten maar zorgt ervoor dat de lezer begrijpt waarom ze dit doet en maakt ook begrijpelijk wat ze heeft gevonden. Kortom, het is prettig leesbaar en goed geschreven. Ze zegt duidelijk hoe agressie en emoties gereguleerd moeten worden, waarbij ze aanknopingspunten biedt over hoe je boosheid kunt inzetten en aanpakken. Ze heeft het namelijk niet alleen over boosheid voorkomen, maar ook over dat wanneer er agressief gedrag is je weet hoe je copingsvaardigheden moet inzetten. Hier ligt de kracht van PMT, namelijk niet alleen voorkomen maar ook omgaan met en het oefenen hiermee in de praktijk. Kortom een prettig leesbaar en goed geschreven scriptie.
De Klaas van Roozendaalprijs voor de professionals gaat naar Jooske van Busschbach. Onvermoeibaar in verbinding en het vak pmt aan het professionaliseren. Sinds 2013 als Lector bij Windesheim en betrokken bij de doelmatigheid en effectiviteit van interventies in het brede gebied van gezondheid en welzijn. Binnen haar onderzoeken richt ze zich vooral op de werkzaamheid van PMT interventies in de GGZ. Met 131 publicaties waarbij haar naam staat, de vele research waarbij zij betrokken is en de ondersteuning van diverse onderzoeken o.a. als co promotor, lijkt ze vanuit haar bescheidenheid soms onzichtbaar maar is haar bijdrage niet meer weg te denken uit de geschiedenis van de pmt. De verdere inzet van de wetenschappelijke onderbouwing van de pmt is waar Jooske een grote rol speelt, daarom deze prijs voor dit waardevolle werk. Heel veel dank namens alle pmt connecties.